تنوع عصبی چیست؟ تنوع عصبی این ایده را توصیف می کند که مردم جهان اطراف خود را به طرق مختلف تجربه می کنند و با آن تعامل دارند. هیچ روش درستی برای تفکر، یادگیری و رفتار وجود ندارد و تفاوت ها به عنوان نقص تلقی نمی شوند.

کلمه تنوع عصبی به تنوع همه افراد اشاره دارد، اما اغلب در زمینه اختلال طیف اوتیسم (ASD)، و همچنین سایر شرایط عصبی یا رشدی مانند ADHD یا ناتوانی های یادگیری استفاده می شود. جنبش تنوع عصبی در طول دهه 1990 ظهور کرد و هدف آن افزایش پذیرش و شمول همه افراد در عین پذیرش تفاوت های عصبی بود. از طریق پلتفرم های آنلاین، افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر و بیشتر توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و یک جنبش حمایت از خود را تشکیل دهند. در همان زمان، جودی سینگر، جامعه شناس استرالیایی، واژه تنوع عصبی را برای ترویج برابری و گنجاندن «اقلیت های عصبی» ابداع کرد. در حالی که این در درجه اول یک جنبش عدالت اجتماعی است، تحقیقات و آموزش در مورد تنوع عصبی به طور فزاینده ای در نحوه مشاهده و رسیدگی پزشکان به برخی ناتوانی ها و شرایط عصبی اهمیت دارد.

تنوع عصبی چیست؟ و چگونه درمانش کنیم

تنوع عصبی چیست؟

کلمات در تنوع عصبی اهمیت دارند؟

طرفداران یورو تنوع زبانی فراگیر و بدون قضاوت را تشویق می کنند. در حالی که بسیاری از سازمان‌های حمایت از معلولیت، زبان اول را ترجیح می‌دهند (“فرد مبتلا به اوتیسم”، “فرد مبتلا به سندرم داون”)، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که اکثریت جامعه اوتیسم زبان اول هویت (“فرد اوتیستیک”) را ترجیح می‌دهند. . بنابراین، به جای فرضیات، بهتر است مستقیماً در مورد زبان ترجیحی یک فرد و اینکه چگونه می‌خواهند با او صحبت شود، سؤال شود. دانش در مورد تنوع عصبی و زبان محترمانه نیز برای پزشکان مهم است، بنابراین آنها می توانند سلامت روانی و جسمی افراد دارای تفاوت های عصبی-رشدی را بررسی کنند.

تنوع عصبی چیست؟

تنوع عصبی و اختلال طیف اوتیسم:

اختلال طیف اوتیسم (ASD) با تفاوت هایی در ارتباطات، یادگیری و رفتار مرتبط است، اگرچه ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت به نظر برسد. افراد مبتلا به ASD ممکن است طیف وسیعی از نقاط قوت، توانایی ها، نیازها و چالش ها را داشته باشند. به عنوان مثال، برخی از افراد اوتیستیک می توانند به صورت کلامی ارتباط برقرار کنند، ضریب هوشی طبیعی یا بالاتر از حد متوسط ​​داشته باشند و به طور مستقل زندگی کنند. دیگران ممکن است نتوانند نیازها یا احساسات خود را بیان کنند، ممکن است با رفتارهای مخرب و مضری که بر ایمنی و رفاه آنها تأثیر می گذارد، دست و پنجه نرم کنند، و ممکن است به حمایت در تمام زمینه های زندگی خود وابسته باشند. به‌علاوه، برای برخی از افراد مبتلا به اوتیسم، تفاوت‌ها ممکن است برای خود فرد دردسر ایجاد نکند. در عوض، رنج ممکن است ناشی از موانع تحمیل شده توسط هنجارهای اجتماعی باشد که باعث طرد اجتماعی و نابرابری شود.

ارزیابی پزشکی و درمان برای افراد مبتلا به ASD مهم است. به عنوان مثال، ایجاد یک تشخیص رسمی ممکن است در صورت نیاز امکان دسترسی به خدمات اجتماعی و پزشکی را فراهم کند. یک توضیح تشخیصی ممکن است به فرد یا خانواده‌اش کمک کند تفاوت‌هایشان را بهتر درک کنند و ارتباطات اجتماعی را امکان‌پذیر کند. علاوه بر این، شرایط رشد عصبی ممکن است با سایر مشکلات سلامتی که نیاز به نظارت یا درمان اضافی دارند نیز همراه باشد. این مهم است که افرادی که به حمایت ها یا مداخلات رفتاری برای ارتقای مهارت های ارتباطی، اجتماعی، تحصیلی و زندگی روزمره نیاز دارند و تمایل دارند به این خدمات دسترسی داشته باشند تا کیفیت زندگی و پتانسیل رشد خود را به حداکثر برسانند. با این حال، رویکردها به مداخلات نمی توانند برای همه یکسان باشند، زیرا همه افراد اهداف، خواسته ها و نیازهای متفاوتی خواهند داشت.

چگونه کارفرمایان می توانند محل کار خود را سازگارتر با تنوع عصبی بسازند؟

• تنظیمات کوچکی را در فضای کاری کارمند ارائه دهید تا نیازهای حسی را برآورده کند، مانند
• حساسیت صدا: فضای استراحت آرامی را ارائه دهید، صداهای بلند مورد انتظار (مانند تمرین آتش‌سوزی) را با هم ارتباط برقرار کنید، هدفون‌های حذف نویز را ارائه دهید.
• لمسی: اجازه تغییرات در لباس کار معمولی را بدهید.
• حرکات: اجازه استفاده از اسباب‌بازی‌های فیجت را بدهید، به استراحت‌های اضافی اجازه دهید، صندلی‌های انعطاف‌پذیر ارائه دهید.
• از یک سبک ارتباطی واضح استفاده کنید:
• از طعنه، تعبیر و پیام های ضمنی پرهیز کنید.
• دستورالعمل های شفاهی و کتبی مختصر را برای وظایف ارائه دهید و وظایف را به مراحل کوچک تقسیم کنید.
• مردم را در مورد آداب معاشرت/ محل کار آگاه کنید و تصور نکنید که کسی عمدا قوانین را زیر پا می گذارد یا بی ادب است.
  سعی کنید در صورت تغییر برنامه ها از قبل اطلاع دهید و دلیلی برای تغییر ارائه دهید.
• فرضیات نسازید – ترجیحات، نیازها و اهداف فردی را بپرسید.
• مهربان باش صبور باش

تنوع عصبی چیست؟