یادیگری برای کودکان و نوجوانان ؟گفتن اینکه دو سال اخیر برای کودکان و نوجوانان سخت بوده است، دست کم گرفته شده است. رویدادهای مهم جهانی مانند همه‌گیری COVID-19 در زندگی روزمره ما موج زده است و ما را به روش‌های جدیدی آزمایش کرده است. درگیری‌های نژادی و تنش‌های سیاسی نیز ثابت هستند و بر جوانان در هر سنی تأثیر می‌گذارند.

والدین نگرانی ها و سوالات زیادی دارند. این همه اضطراب، ناآرامی، انزوا، و تغییر چه معنایی برای فرزندان من خواهد داشت؟ چگونه به آنها کمک کنم تا با آن کنار بیایند؟ آیا آنها خوب خواهند شد؟ خبر خوب این است که تاب آوری – توانایی غلبه بر سختی و استرس – چیزی است که می توانیم در هر سنی یاد بگیریم و تقویت کنیم. ما نمی‌توانیم از تجربه غم و اندوه عمیق، استرس یا شکست فرزندانمان جلوگیری کنیم. با این حال، در صورت امکان، می‌توانیم توانایی آن‌ها را برای مقابله و رشد از تجربیات دشوار پرورش دهیم.

5 راه برای کمک به کودکان و نوجوانان برای یادگیری

خانواده ها چگونه می توانند تاب آوری را پرورش دهند؟

تاب آوری برای هر یک از ما از پیوند بین والدین و فرزند شروع می شود، که نقش کلیدی در رشد سالم در کودکان و نوجوانان دارد. تحقیقات در مورد آسیب های دوران کودکی، مانند قرار گرفتن در معرض خشونت، طلاق، غم و اندوه، و بلایای طبیعی، نشان می دهد که یک رابطه ایمن و پایدار با حداقل یک بزرگسال مراقب و پاسخگو یک محافظ قوی در برابر استرس است. و مطالعات اخیر نشان می‌دهد که جوانانی که احساس می‌کنند با والدین یا سایر مراقبان و همسالانشان مرتبط هستند، و از روال‌های روزانه ثابت پیروی می‌کنند، بهترین تجهیزات را برای مدیریت استرس مرتبط با کووید دارند (در اینجا، اینجا و اینجا بیشتر بخوانید).

همانطور که ما با تغییر تقاضاهای همه گیر (توجه: دانلود خودکار) و چالش های زمانه ما مقابله می کنیم، والدین می توانند تاب آوری فرزندان خود را به پنج روش مبتنی بر شواهد پرورش دهند.

روابط گرم و بدون قضاوت را هدف قرار دهید:

یک گوش همدل، بدون قضاوت و ذهن باز ارائه دهید. فضایی را برای فرزندانتان ایجاد کنید تا صادقانه آنچه را که در ذهنشان است و نحوه انجامشان به اشتراک بگذارند.
به آنها کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی و نام ببرند. کاوش کنید که چه چیزی باعث ایجاد این احساسات می شود، سپس آن احساسات را به مهارت های مقابله ای خاص متصل کنید.
آنچه را که همه ما در حال حاضر از سر می گذرانیم تصدیق کنید و تأیید کنید که اشکالی ندارد که آن گونه احساس کنیم.
از آنها بپرسید که چه سؤالاتی دارند، سپس حقایق را به روشی مناسب از نظر رشد ارائه دهید. اگر پاسخی ندارید، به آنها اطمینان دهید که با هم متوجه خواهید شد.

به تمرین مهارت های مقابله و تنظیم هیجانی کمک کنید؟

• تشویق به حل مشکل برای مسائل بزرگ و کوچک. توضیح دهید که چگونه با مشکلات زندگی خود مقابله می کنید و ببینید که آیا آنها می توانند راه حل هایی برای راه حل های خود در نظر بگیرند یا خیر.
• مهارت های آرامش بخش را با یک فعالیت خود تسکین دهنده پرورش دهید. چهار نفس آهسته و عمیق با هم بکشید، با یک حیوان خانگی در آغوش بگیرید، فهرستی از چیزهایی که آنها برای آن سپاسگزار هستند را فهرست کنید یا یک ویدیوی شاد تماشا کنید.
• به جای گذشته (که قابل تغییر نیست) یا آینده (که ناشناخته های زیادی دارد) توجه آنها را به اینجا و اکنون معطوف کنید. این جوهره تمرین ذهن آگاهی است که می تواند شدت و ناراحتی افکار و احساسات منفی را کاهش دهد.
• یادیگری برای کودکان و نوجوانان

سعی کنید الگوهای تفکر سالم را تشویق کنید:

• به کودکان کمک کنید به جای جنگیدن، عدم اطمینان را بپذیرند. اذعان به اینکه عدم اطمینان و تغییر بخشی ذاتی (هر چند استرس زا) از زندگی هستند به ما این امکان را می دهد که انعطاف پذیرتر باشیم، روی آنچه می توانیم کنترل کنیم تمرکز کنیم و به جلو برویم.
• در جایی که می توانید کنترل کنید. ممکن است در حال حاضر نتوانیم هر کاری را که می خواهیم انجام دهیم، اما این بدان معنا نیست که نمی توانیم کاری انجام دهیم! حتی زمانی که همه چیز سخت است، بچه‌ها همچنان می‌توانند کاری را انجام دهند که حس خوبی دارد، مانند سرگرمی‌ای که از آن لذت می‌برند، استراحت کردن در حرکت، ارتباط با یک دوست یا کمک به یکی از اعضای خانواده
• با فرزندتان زمانی را به یاد بیاورید که در گذشته دوران سختی را پشت سر گذاشته است و به او یادآوری کنید که همه چیز تغییر خواهد کرد: “این واقعا سخت است و برای همیشه اینگونه نخواهد بود.

با هم  دلایلی برای امید پیدا کنید:

• به ارزش های خانوادگی خود فکر کنید و سعی کنید از آنها قدرت و الهام بگیرید. چه شجاع بودن، چه گذراندن وقت، یا وقت خانواده را در اولویت قرار دهید، فرزندتان می تواند احساس خوبی نسبت به آنچه که برای آن دارد داشته باشد.
• در فعالیت هایی شرکت کنید که خانواده شما را به جامعه و جوامع فرهنگی یا مذهبی شما متصل می کند. دانستن اینکه شما بخشی از چیزی بزرگتر هستید، احساس آرامش و امنیت می کند.
• شادی را پرورش دهید. نقاط عطف مهم را جشن بگیرید، حتی به شکل اصلاح شده. آداب و رسوم جدیدی را با فرزندان خود ایجاد کنید که مدت ها پس از پایان همه گیری آن را به خاطر بسپارند.
• نقاط قوت فرزندتان را برجسته کنید. راه هایی را که در این مدت رشد کرده اند و اینکه چگونه می توانند از نقاط قوت خود برای ادامه کار استفاده کنند را شناسایی کنید.

سعی کنید عادات مقابله ای سالم را الگو برداری کنید؟

در زمان‌های سخت، بچه‌ها به مراقبان خود برای سرنخ نگاه می‌کنند. هنگامی که از مهارت های مقابله ای استفاده می کنید، نه تنها به نیازهای خود توجه می کنید، بلکه آنها را تشویق می کنید تا این مهارت ها را نیز امتحان کنند.
روال های مداوم را تشویق کنید، که حس اطمینان بخشی از ساختار و عادی بودن را برای کل خانواده در زمان های آشفته ارائه می دهد.
سلامت جسمانی خود را در اولویت قرار دهید: سعی کنید به اندازه کافی بخوابید، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و راه هایی برای فعال ماندن پیدا کنید.

یادیگری برای کودکان و نوجوانان

احساس غرق شدن می کنید؟ دل کن و مراقب باش

والدین، به یاد داشته باشید که لازم نیست خودتان این کار را انجام دهید. همه افراد مهم در زندگی فرزند شما می توانند تاب آوری را پرورش دهند و راه های مقابله را آموزش دهند. تکیه بر جامعه خانواده، دوستان، همسایگان، معلمان، مربیان و رهبران فرهنگی می تواند حس ارتباط شما را افزایش دهد و به شما یادآوری کند که در مبارزه تنها نیستید.

خواسته های بی حد و حصر از والدین در طول همه گیری به شدت افزایش یافته است و فرسودگی شغلی به طور قابل درک بالاست. در حالی که خودمراقبتی ممکن است احساس گناه کند یا زمان بر باشد (و چه کسی وقت دارد؟)، توانایی شما در کنار بچه هایتان به داشتن بنزین در مخزن بستگی دارد. استراحت های کوتاه استرس را امتحان کنید: چیزی به سادگی صرف چند دقیقه برای چشیدن قهوه صبح، لذت بردن از موسیقی یا صحبت با یک دوست در حین رفت و آمد، پیاده روی کوتاه، یا یادداشت روزانه یا دعا کردن قبل از اینکه به رختخواب بیفتید، می تواند به شما کمک کند تا دوباره شارژ کنید.

مهمتر از همه، شفقت به خود را تمرین کنید و با مهربانی و همدلی که به دیگران ارائه می دهید با خود رفتار کنید. شما نمی توانید و نخواهید بود والدین کاملی باشید، زیرا هیچ کس نیست. به خود اجازه دهید که احساس سرخوردگی یا ناامیدی کنید، اشتباه کنید و قوانین را کمی تغییر دهید.

یادیگری برای کودکان و نوجوانان