در حال حاضر، پرکننده های پوستی مبتنی بر PCL در بین پرکننده های پلیمری محبوب هستند. فیلر پوستی PCL کروی شکل، با اندازه متوسط ​​ذرات 25-50 میکرومتر است و از 70٪ کربنات کربوکسی متیل (CMC) و 30٪ PCL تشکیل شده است. PCL یک پلیمر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر غیر سمی است که به طور گسترده در مهندسی استخوان، دستگاه های پزشکی و سیستم های دارورسانی استفاده شده است [ 8-10 ] .

تمام پرکننده‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌شوند از میکروکره‌هایی با اندازه‌های 25 میکرومتر تا 50 میکرومتر تشکیل شده‌اند. در این اندازه ذرات، میکروسفرها یا ذرات از فاگوسیتوز شدن توسط ماکروفاژها اجتناب می‌کنند و آنها را قادر می‌سازد تا اثر پایداری داشته باشند [ 11 ]. با این حال، این اندازه ذرات می‌تواند عوارض جانبی زیادی را ایجاد کند، از جمله قطع جریان خون و تشکیل گره‌ها در بافت‌های اطراف، به دلیل انسداد عروقی یا اثرات توده‌ای . اندازه همچنین تزریق فیلرها به لایه پوستی یک بافت متراکم را دشوار می کند.

به همین دلیل، ما فرض کردیم که کاهش اندازه ذره به هیدروژل کوپلیمری زیست سازگار و زیست تخریب پذیر در اندازه نانو که توسط آزمایشگاه رز توسعه یافته است، مضرات پرکننده های بزرگتر را کاهش می دهد. کوپلیمرهای زیست تخریب پذیر مقرون به صرفه هستند، پاسخ ایمنی قوی ایجاد نمی کنند و برای مدت طولانی تری نسبت به پرکننده های HA در بافت پوست باقی می مانند [ 14 ].

بنابراین، در این مطالعه، یک هیدروژل نانوذرات کوپلیمر PCL (PCL-C-NH) تهیه و در داخل بدن برای ایمنی، پایداری و اثرات آن به عنوان محرک کلاژن مورد آزمایش قرار گرفت.